در 19ام بهمن, 1400 منتشر شد

نکات مهمی که قبل خرید بهترین ایرپاد باید بدانید

2020 و فراتر از آن: آینده ایرپادها بسیار خوب، برنامه […]

  • نکات مهمی که قبل خرید بهترین ایرپاد باید بدانید
 
 

اگر چند سال پیش کسی به ما می گفت که دوست دارم هدفونی داشته باشم که بدون سیم و به راحتی بتوانم آن را همه جا حمل کنم، برایمان عجیب بود و متحیر می شدیم. هدفون های بی سیمی که ابتدا عرضه شدند کیفیت صدای خوب و ویژگی خاصی نداشتند. اما زمانی که اپل در سال 2016 اولین هندزفری بلوتوثی خود را با نام ایرپاد همراه با آیفون 7 به بازار لوازم جانبی گوشی معرفی کرد، کیفیت بالایی از هدفون بی سیم را به نمایش گذاشت. در این مطلب می خواهیم به طور کامل با ایرپاد و انواع آن آشنا شویم و به بررسی ویژگی های بهترین ایرپاد و هدفون های بی سیم موجود در بازار بپردازیم. با ما در راهنمای خرید ایرپاد همراه باشید.

مختصری درباره تاریخچه ایرپاد

 

پیش از آن که به بررسی ایرپادها و کارایی آن ها بپردازیم، بهتر است نگاهی داشته باشیم به تاریخچه هدفون ها و ایرپادها.

 
 
 
 
 

۱۸۸۱: اجداد ایرپادها

تاریخچه پیدایش ایرپادها و هدفون ها به اوایل دهه 1880 میلادی برمی گردد. از آنجایی که اپراتورهای تلفن برای پاسخگویی به تلفن به اسپیکرهایی نیاز داشتند که بتوانند با مخاطب ارتباط برقرار کنند، بلندگوهایی برای آن ها طراحی کردند که روی شانه هایشان قرار می گرفت که البته این وسیله وزن بسیار سنگینی داشت.

 
 
 
 

1891: اختراع ابتدایی ترین ایرپادها

در سال 1891، یک مهندس فرانسوی به نام ارنست مرکادیه (Ernest Mercadier)، حق اختراعی را به ثبت رساند که او آن را «دو تلفن» (bi-telephone) نامید. ثابت شده که این اولین نسخه هدفون های داخل گوش بوده است. وزن سبک و قابلیت حمل این هدفون ها، بسیار شبیه به هدفون های داخل گوش هستند که امروزه استفاده می کنیم. این هدفون در دوران خود، یعنی 130 سال پیش، شاهکار بودند! ارنست مرکادیه حتی استفاده از پوشش لاستیکی را برای محافظت از گوش در برابر اصطکاک هنگام استفاده از آنها پیشنهاد کرد. البته، در اواخر دهه 1800میلادی، استفاده از ایرپاد یا هدفون برای گوش دادن به موسیقی امکان پذیر نبود و کاربرد این فناوری به استفاده از تلفن محدود می شد.

 
 
 
 

دهه 1890: اختراع الکتروفون

Electrophone یک سرویس اشتراک در لندن بود که بسیار نوآورانه و جلوتر از زمان خود عمل کرد. سرویس الکتروفون به کاربران این امکان را می داد تا با استفاده از خط تلفن خود به اجرای زنده تئاتر گوش دهند. کاربران از هدفون های خاصی استفاده می کردند که به خطوط تلفن آن ها متصل می شد و می توانستند به برنامه های تئاتر گوش دهند. این سرویس چیزی شبیه به اسپاتیفای (Spotify) امروزی بوده، اما برای شنیدن اپرا! ظاهر این هدفون شبیه هدفون هایی بوده است که امروزه استفاده می کنیم، با این تفاوت که به جای قرار گرفتن در بالای سر، میله ای در پایین آن قرار داشته که به ایرپدها متصل می شده و کاربر باید میله را در دست نگه می داشته است.

 
 
 
 

1910: رونمایی از اولین هدفون رسمی صوتی

در گذشته ایده های مشابهی برای هدفون ها وجود داشت، اما از نظر بسیاری، ناتانیل بالدوین (Nathaniel Baldwin) مخترع هدفون بوده است زیرا ختراع بالدوین شامل پیشرفت های قابل توجهی نسبت به طرح های قبلی است. اختراع بالدوین مانند هدفون هایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد، شامل 2 ایرکاپی بود که روی گوش قرار می گرفت و 2 نوار هم داشت که روی سر جا می گرفت و نیاز به دست نداشت. بالدوین که متوجه پتانسیل عظیم این اختراع خود نبود، اولین هدفون را در آشپزخانه خود در ایالت یوتای آمریکا به عنوان وسیله ای اختراع کرد تا به او کمک کند موعظه های معبد مورمون های محلی را بشنود. سرمایه گذاران اولیه این ایده را مسخره کردند و تا زمانی که نیروی دریایی ایالات متحده آن را از بالدوین نگرفته بود، ارزش آن را نمی دانستند. نیروی دریایی آمریکا تعداد زیادی از این هدفون را سفارش داد زیرا به گونه ای طراحی شده بود که نیازی به منبع تغذیه خارجی نداشت. این یک فرصت تجاری بزرگ برای بالدوین ایجاد کرد. متأسفانه، موفقیت مالی بالدوین دوام نیاورد. مجموعه ای از سرمایه گذاری های نابخردانه و یک دوره زندان به دلیل کلاهبرداری، شرکت او را ورشکست کرد.

 
 
 
 

1958: تولد برندها

اگرچه برخی از برندهای صوتی مانند فیلیپس (Philips) و سنهایزر (Sennheiser) امروزه معروف و مشهور هستند اما، همه برندهایی که امروز می شناسیم و دوست داریم، آغاز کار خود را مدیون جان کوس (JohnKoss) هستند. در این دوره یعنی در دهه 1950، هدفون به راحتی به صورت تجاری در دسترس نبود. استفاده از هدفون بیشتر به کارهای نظامی و ارتباطات محدود بود. اما در سال 1958 این کاربرد تغییر پیدا کرد، یعنی زمانی که جان کوس یک “سیستم گوش دادن خصوصی” به نام فونوگراف مدل 390 (Koss Model 390 phonograph) را ایجاد کرد و توسعه داد. این سیستم شامل یک دستگاه پخش ضبط، بلندگو و جک هدفون بود. او همچنین هدفون هایی به نام Koss SP-3 را توسعه داد که بتوانند با این فونوگراف کار کنند. این هدفون اولیه دارای گوش های پلاستیکی، بلندگوی 3 اینچی و ایرپدهای فومی برای استفاده راحت بود. با اولین هدفون ساخته شده به طور خاص برای گوش دادن به موسیقی، نوآوری جان کوس راه را برای پیشرفت های بیشتر در فناوری هدفون باز کرد. به علاوه، محبوبیت زیادی برای گوش دادن به موسیقی شخصی پیدا کرد.

 
 
 
 

دهه 1960: اولین هدفون بی سیم

چندین دهه قبل از اینکه فناوری بلوتوث وجود داشته باشد، هدفون های بی سیم از قبل بازار را تحت تاثیر قرار داده بودند. در واقع، هدفون های وایرلس در دهه 1960 و 1970 وجود داشتند و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند. این هدفون ها به عنوان “هدفون های رادیویی” شناخته می شدند و دقیقاً همان چیزی بودند که نام آن ها نشان می دهد. این هدفون ها با استفاده از آنتن های رادیویی am/fm داخلی و بلندگوهای 2 اینچی در هر گوش، به کاربران این امکان را می دادند که رادیوی خود را همراه داشته باشند و هر کجا که می روند به راحتی به آن گوش دهند. رادیو در آن روزها یک وسیله مهم بود. این مدل هدفون به افراد کم شنوا هم کمک می کرد تا رادیوهای خود را در هر کجا که هستند بهتر بشنوند. اینها مدل های اولیه هدفون های رادیویی در بازار امروز هستند.

 
 
 
 

1966: معرفی بیتل فون

جان کوس فقط در ساخت اولین هدفون های استریو مبتکر نبود! او همچنین پیشرفت های چشمگیری در بازاریابی داشت. بیتل فون هایی که در سال 1966 منتشر شدند، هدفون هایی با نام تجاری BeetlePhone و با مشارکت کوس و گروه بیتل بودند. همکاری با بیتلز یک موفقیت بزرگ در بازاریابی کوس بود. برای اولین بار، بازار هدفون گسترش یافت، مخاطبان نوجوان را در بر گرفت و به فرهنگ پاپ وارد شد.

 
 
 
 

1969: معرفی اولین هدفون پشت باز

دنیای هدفون ها در سال 1969 تغییر و تحول عمیق را آغاز کرد. این تغییر بیشتر به دلیل ظاهر متفاوت هدفون Sennheiser’s HD 414 بود که به عنوان اولین هدفون پشت باز (open-back headphone) شناخته می شود. با باز بودن پشت ایر کاپ ها به جای بسته بودن آن ها، کاربر می توانست از صدای گسترده تری لذت ببرد. ناگفته نماند که مزایای دیگری هم به این هدفون اضافه شد که آن طراحی سبک تر و قابلیت تنفس بیشتر گوش ها بود. اکنون با طراحی این هدفون کیفیت صدای هدفون افزایش یافته بود و مردم می توانستند به راحتی از آن برای استفاده طولانی مدت استفاده کنند.

 
 
 
 

1979: تولد اولین واکمن

در سال های گذشته، هدفون ها به عنوان وسیله ای برای شنیدن صوت در خانه قرار داشتند و کسی آن ها را بیرون از خانه نمی برد، و این بیشتر به این دلیل بود که منبع صوتی قابل حمل مانند موبایل های امروزی وجود نداشت. با این حال، گوش دادن به موسیقی با معرفی Walkman شخصی تر و خصوصی تر شد. واکمن این امکان را فراهم کرد تا فرد بتواند به جای گوش دادن به رادیو، موسیقی نیز بشنود. و برای اولین بار، پس از معرفی واکمن ها، نوارهای کاست فروش بیشتری پیدا کردند. در سال 1979، برند سونی برای اولین بار با واکمن شگفت انگیز و انقلابی خود کمک کرد که کاربران بتوانند هدفون های خود را از خانه خارج کنند. این Walkman به اندازه ای کوچک سبک وزن بود که کاربر می توانست هر جا که می رفت آن را با خود حمل کند. اما در حالی که این فناوری صحنه موسیقی شخصی را تغییر داد، بسیاری از کاربران احساس کردند که هدفون های همراه واکمن (ساخته شده از یک هدبند فلزی و 2 ایرفون فومی) بهترین کیفیت صدا را ارائه نمی دهند. این منجر به افزایش تقاضا برای هدفون های با کیفیت شد. این اختراع سونی بدون اینکه خود این برند بداند، راه را برای برندها و رقبای بیشتری در بازار هموار کرد.

 
 
 
 

1989: معرفی هدفون حذف نویز Bose

استفاده از هدفون برای یک تجربه شنیداری خصوصی و شخصی در سال 1989 با اختراع ابتکاری هدفون های حذف نویز، حتی بیشتر شد. تاریخچه هدفون های حذف نویز سال ها قبل با طرح ها و پتنت های مختلفی آغاز شد که قدمت آن ها به دهه 1950 برمی گردد. اما این طرح ها تا قبل از کار دکتر عمار بوز (Dr. Amar Bose) به چیزی که امروز می شناسیم توسعه پیدا نکردند. دکتر بوز به عنوان بنیانگذار شرکت صوتی محبوب بوز شناخته می شود. اساساً هدفون های حذف نویز با یک میکروفون کوچک کار می کنند که تمام نویزهای بیرون را ضبط می کند و یک موج صوتی برابر و مخالف تولید می کند تا نویز را از بین ببرد. این فناوری برای خلبانان در صنعت هوانوردی و خدمه خودروهای جنگی در ارتش مفید بود. اما، در نهایت محبوبیت آن برای استفاده شخصی افزایش یافت و امروز بسیاری از ما از این فناوری در ایرپادهای خود بهره می بریم.

 
 
 
 

دهه 1990: دهه رشد فناوری های کوچکتر

با ظهور دستگاه های موسیقی قابل حمل مانند نوار کاست، سی دی و مینی دیسک، دیدگاه ها در مورد استفاده از هدفون تغییر کرد. مردم به جای استفاده از این دستگاه ها در داخل خانه، موسیقی خود را در حال حرکت به همراه خود می آوردند. اکنون، تمایل به یک فناوری هدفون کوچکتر و قابل حمل تر در حال افزایش بود. یکی از نمونه های آن هدفون «Street Style» سونی است. در دهه 1990، این نیاز با عرضه انواع کوچکتر و قابل حمل تر هدفون، مانند هدفون های داخل گوش، ایرپاد، هدفون گردنی، و دیگر انواع هدفون برآورده می شد.

 
 
 
 

1994: تولد هدفون هدایت استخوانی

استفاده از هدایت استخوانی برای شنیدن صوت چند دهه است که مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع، حتی بتهوون نیز بر اساس گزارش ها، زمانی که شنوایی خود را از دست داد، از هدایت استخوانی استفاده کرد. اما تا سال 1994 بود که ورنر بوتش (Werner Bottesch) اولین هدفون هدایت استخوانی را به ثبت رساند. همانند بسیاری از فناوری های نوآورانه در ایرپادها و هدفون ها، هدایت استخوانی در ابتدا برای ارتش مورد استفاده قرار گرفت. این هدفون با انتقال مستقیم صدا از طریق استخوان های جمجمه به جای پرده گوش، به کاربر این امکان را می داد که به محیط بیرون متصل بماند. با گذشت زمان، هدفون های هدایت استخوانی بسیار مورد توجه استفاده کنندگان روزمره و ورزشکاران قرار گرفت و شرکت هایی مانند AfterShokz در این زمینه به شهرت رسیدند.

 
 
 
 

2001: ظهور آی پادها

شکی وجود ندارد که در آغاز قرن حاضر، اپل شروع به پیشروی در زمینه پیشرفت های صوتی و فناوری کرد. یک مثال عالی از پیشرفت های این برند، دستگاه آی پاد است. طراحی و عرضه آی پاد راه را برای گوش دادن به موسیقی دیجیتال قابل حمل باز کرد. به همین دلیل، مردم مشتاقانه از نوارهای کاست، سی دی و غیره دور شدند. ایرپادهایی که همراه با این آیپادها ارائه می شد هم با ظاهر زیبا، سفید و براق و مدرن خود در صنعت نوآوری ایجاد کردند. درست مانند آنچه در دهه 80 با ظهور واکمن اتفاق افتاد، ظهور آی پاد و پخش کننده های mp3 منجر به رشد عظیمی در بازار هدفون های ارزان و سبک وزن شد که تا حد زیادی تا امروز ادامه داشته است.

 
 
 
 

2004: انقلاب ظهور بلوتوث

در طول دهه ها به روزرسانی های گسترده ای که در زمینه هدفون ها انجام شده بود، یک چیز تقریباً همیشه ثابت بود و سیم هایی بود که آنها را به منبع صوتی متصل می کردند. با اختراع بلوتوث این وضعیت کم کم شروع به تغییر کرد. فناوری بلوتوث از سال 1999 در حال توسعه بود؛ در حالی که نسخه های اولیه می توانستند تماس های صوتی را پشتیبانی کنند، پهنای باند نمی توانست موسیقی استودیویی را پخش کند. در طول 20 سال گذشته، نسخه های مختلف بلوتوث و ارتقاء آن منتشر شده است که به کاربران امکان می دهد به صورت بی سیم به موسیقی خود متصل شوند.

 
 
 
 

2008: آغاز کار برند Beats by Dre

با ورود به دهه 2010 میلادی، محبوبیت هدفون ها همچنان افزایش یافت و این ابزارها کم کم به یکی از اکسسوری ها در مد و زیبایی تبدیل شدند. در دهه 60، شاهد ظهور هدفون های مارک برند بیتلز بودیم، و زمانی که دکتر دره (Dr Dre)، رپر مشهور آمریکایی، هدفون Monster Beats را به بازار عرضه کرد، این موضوع به شدت افزایش یافت. Beats by Dre به یک نماد قدرتمند مد تبدیل شد، به خصوص پس از محبوبیت در بین بازیکنان برتر NBA امروز. موفقیت این هدفون و محبوبیت آن نزد بازیکنان NBA الهام بخش دیگر افراد مشهور برای ورود به صنعت هدفون شد. پیوند بین هدفون و مد ادامه داشت و هنوز هم ادامه دارد و امروز صدها سبک و مدل مختلف ایرپاد و هدفون را برای کارکردها و سلیقه های مختلف می بینیم.

 
 
 
 

2015: تولد اولین ایرپاد بی سیم واقعی

درست است که ایرپاد و هدفون های بی سیم قبل از سال 2015 وجود داشتند (تکنولوژی بلوتوث در آن زمان حدود 10 سال بود استفاده می شد)، اما این هدفون ها و ایرپادها کاملاً بی سیم نبودند. هدفون های بی سیم درر آن زمان سیمی برای اتصال به منبع صوتی نداشتند، اما سیمی داشتند که دو گوشی هدفون یا ایرپاد را به هم وصل می کرد. به همین دلیل بود که Onkyo، شرکت ژاپنی متخصص در تولید تجهیزات صوتی، همه را غافلگیر کرد و اولین هدفون واقعاً بی سیم (truly wireless headphones) را با مدل Onkyo W800BT به بازار عرضه کرد. با ورود این ایرپاد به بازار دیگر همه چیز از جمله کلید روشن/خاموش، میکروفون و کنترل صدا در خود هدفون وجود داشت. این هدفون برند اونکیو اگرچه نمی توانست به فناوری هدفون های بی سیمی که امروز داریم نزدیک شود، اما ثابت کرد که این تکنولوژی امکان پذیر است و به همین دلیل راهی را برای تولیدکنندگان بیشتری هموار کرد تا ایرپاد و هدفون های خود را به بازار عرضه کنند.

 
 
 
 

2017: معرفی اولین ایرپاد به بازار

اگرچه اونکیو اولین هدفون واقعاً بی سیم را به بازار کرد، اما تاثیر آن در بازار کمتر از معرفی ایرپاد اپل بوده است. اپل در سال 2017 با تغییر عمده ای در طراحی آیفون و هدفون های خود بازار را تغییر داد و از ایرپادهای سیمی خود فاصله گرفت. برخی از ویژگی های قابل توجه ایرپادها شامل وزن فوق العاده سبک (هر کدام از گوشی ها فقط 4 گرم)، قابلیت دو ضربه زدن برای مکث صدا، و مکث خودکار هنگام برداشتن آنها از گوش است؛ ویژگی هایی که پیش از آن هیچ برندی ارائه نداده بود. ایرپادهای اپل با فروش بیش از 60 میلیون عدد در سال به سرعت به محبوب ترین لوازم جانبی اپل تبدیل شدند. اما شاید بزرگترین تاثیر Airpods در صنعت هدفون، سبک شیک و منحصر به فرد آنها باشد. تنها مشکل این ایرپادها، قیمت بالای آن ها بود که بسیاری از مردم امکان خرید آن ها را نداشتند. پس از موفقیت بزرگ ایرپادها در میان مردم و محبوبیت آن ها، تولیدکنندگان و برندهای بیشتری نسخه های مخصوص به خود ایرپادها را ارائه کردند و حتی برخی از آنها سبک آنها را کاملاً کپی کردند. در این میان، برخی از تولیدکنندگان ایرپاد فیک نتوانستند کیفیت لازم را کاربران ارائه دهند اما برخی دیگر، ایرپادهای طرح اصلی را به بازار وارد کردند که هم از نظر کیفیت و هم کارایی دقیقاً مشابه اپل عمل می کرد اما قیمتی بسیار کمتر از برند اصلی داشت. یکی از این برندها که توانست ایرپادی با کیفیت بالا عرضه کند، برند پرووان بوده است.

 
 
 

2020 و فراتر از آن: آینده ایرپادها

بسیار خوب، برنامه بعدی تولیدکننده ها برای ایرپاد و هدفون چیست؟ فناوری هدفون در چند دهه اخیر راه طولانی را پیموده است و نمی توان به صورت دقیق گفت که چه پیشرفت هایی در راه است.

به عنوان مثال، چطور پورت های 3.5 میلی متری در آیفون های اخیراً حذف شد و به جای آن پورت لایتنینگ اضافه شد؟ سایر شرکت ها ممکن است این روند را دنبال کنند و منحصراً به سمت هدفون های بی سیم حرکت کنند. برخی از هدفون ها اکنون حتی می توانند به عنوان مانیتور ضربان قلب، دستگاه های محافظ شنوایی یا حتی مربی شخصی برای تمرین و ورزش عمل کنند.

حتی شاید تولیدکنندگان در آینده یک قدم جلوتر بروند و منبع صوتی را به طور کامل حذف کنند! ایرپادها یا هدفون های آینده می توانند به یک دستگاه همه کاره برای ذخیره و پخش موسیقی تبدیل شوند. و با ظهور واقعیت مجازی، قابلیت های صدای فراگیر حتی خارج از بازی و گیم، محبوبیت بیشتری پیدا خواهند کرد.

شاید فکر کردن به آن الان احمقانه و حیرت انگیز به نظر برسد، اما این تغییراتی که امروز در ایرپادها و هدفون ها شاهد آن هستیم هم روزی غیرممکن و عجیب به نظر می رسید.

اگرچه آینده نامعلوم است اما موضوعی که مسلم است این است که توسعه و نوآوری هدفون هنوز به طور کامل انجام نشده است. در طول سال ها، می توانیم انتظار داشته باشیم که هدفون ها هدف های بزرگ تر و عملکردهای بیشتری در زندگی روزمره خود داشته باشند.

تفاوت هدفون، هدست، هندزفری و ایرپاد

 

“هدفون، ایرفون، هدست، ایرباد، ایرپاد”. زمانی که می خواهید برای خرید هدفون اقدام کنید، احتمالا با این اصطلاحات آشنا می شوید. تفاوت این اصطلاحات در کجاست؟ این اصطلاحات گاهی اوقات ممکن است همپوشانی داشته باشند، بنابراین در اینجا یک راهنمای کوتاه آورده شده است تا به طور دقیق ببینیم که چه تفاوتی با هم دارند. هدفون: اصطلاحی است که برای دستگاهی استفاده می شود که دارای دو درایور (دو کاپ گوش) است که توسط یک هدبند به هم متصل شده اند و روی سر قرار می گیرند. این واژه همچنین به عنوان یک اصطلاح چتر مفهومی استفاده می شود که تمام اصطلاحات دیگر را در بر می گیرد. هدست اصطلاحی برای هدفون هایی است که دارای میکروفون هستند. ایرباد یا ایرپاد دستگاه های کوچکی هستند که مستقیماً در مجرای گوش قرار می گیرند. در ادامه به بررسی دقیق هر یک از این اصطلاحات می پردازیم و سپس به سراغ بحث اصلی این مطلب، یعنی ایرپاد خواهیم رفت.

هدفون

 
 
 
ابتدایی ترین اصطلاحی که سایر اصطلاحات از آن سرچشمه می گیرند، هدفون (headphone) است. این اصطلاح تقریباً به طور جهانی برای نشان دادن دستگاهی استفاده می شود که دارای یک جفت درایور است که توسط یک هدبند به هم متصل شده اند و هنگامی که بالای سر قرار می گیرند برای گوش دادن به موسیقی استفاده می شود. همچنین به عنوان یک اصطلاح چتر هم استفاده می شود که شامل همه دستگاه هایی است که در این مقاله ذکر خواهیم کرد.
 

از نظر نحوه قرار گرفتن ایرکاپ روی گوش، می توان بین دو نوع هدفون تمایز قائل شد:

 
 
  • هدفون روی گوشی (on-ear headphones)
  • هدفون اطراف گوشی (over-ear headphones)

با هدفون های روی گوشی، بالشتک های گوش مستقیماً روی گوش های شما قرار می گیرند. این نحوه قراگیری اجازه می دهد تا ایر کاپ ها بسیار کوچکتر طراحی شوند و به همین دلیل به کاهش وزن دستگاه و همچنین مناسب تر کردن آن برای استفاده در فضای باز کمک کند.

با این حال، هدفون های روی گوش باید به گونه ای طراحی شوند که سر شما را با نیروی بیشتری ببندند تا در جای خود باقی بمانند که این امر بر راحت بودن هدفون تاثیرگذار است و باعث می شود که که کاربر احساس خستگی کند و ویژگی مثبتی محسوب نمی شود. از آنجایی که آنها صدا را مستقیماً به کانال گوش شما منتقل می کنند، گستره صدای آنها ممکن است محدود باشد.

برعکس، هدفون های دور گوش (اطراف گوش) دارای ایرکاپ ها و بالشتک های بزرگ تری هستند، به طوری که معمولاً فقط روی گوش بیرونی قرار می گیرند. این به نوبه خود باعث می شود تا برای مدت طولانی پوشیدن آن ها راحت تر باشد، زیرا مجبور نیستند سر شما را با یک نوار محکم ببندند. به دلیل گستردگی فضای ایرکاپ ها، گستره صدای آن ها وسیع تر است.

از آنجایی که هدفون های دور گوشی هم در راحتی و هم از نظر صدا بهتر هستند، این هدفون ها اغلب در رقابت با هدفون های روی گوشی برنده می شوند. با این حال، به دلیل فریم بزرگ آنها معمولاً برای استفاده در فضای باز مناسب نیستند.

هدست

 
 
 
اکنون که با تعریف هدفون آشنا شدیم، توضیح هدست هم ساده خواهد بود – هدست ها هدفون هایی با میکروفون داخلی هستند. میکروفون تعبیه شده روی هدست ها می تواند قابل جداشدن، غیرقابل جدا شدن، ثابت، متحرک، قابل خم شدن و … باشد. فرقی نمی کند که مدل میکروفون هدست چگونه باشد، اگر میکروفون دارد، هدست است.

از آنجایی که افزودن میکروفون باعث می شود هدست برای استفاده عمومی حتی از اکثر هدفون های معمولی هم سخت تر باشد، معمولاً از یک هدفون دور گوشی استفاده می کند، اما کسانی که به اندازه کافی مصمم هستند یک هدست روی گوشی داشته باشند، همچنان می توانند برخی از هدفون ها را پیدا کنند.

هدست ها اگرچه روی سر معمولاً راحت هستند اما از نظر تمرکز مناسب نیستند و کیفیت صدای پایینی دارند.

به همین دلیل است که ما فقط به کاربرانی که واقعاً قصد دارند از میکروفون به خوبی استفاده کنند، هدست را بیش از هدفون توصیه می کنیم.

ایرپاد

در نهایت، به سراغ ایربادها یا ایرپادها خواهیم رفت.

 
 
 

ایربادها یا همان ایرپادها هدفون های کوچکی هستند که مستقیماً وارد کانال گوش می شوند. ایرپادها دارای کوچکترین ایرکاپ هستند و گستره صوتی آن ها بسیار محدود است، اما به دلیل سبک بودن و قابلیت حمل بی نظیر،  محبوبیت بسیار زیادی دارند. همچنین از نظر آزادی حرکت هم بسیار عالی هستند و به همین دلیل است که مورد توجه ورزشکاران قرار می گیرند.

ایرپادها معمولاً دارای چندین سر سیلیکونی هستند. اگر می خواهید در حین استفاده از آن ها ورزش کنید، یافتن سر سیلیکونی مناسب بسیار مهم است.

در مورد کیفیت صدای ایرپادها، اگرچه گستره صدای آن ها مانند هدفون ها و هدست ها نیست اما کاربران از کیفیت و حجم صدای بسیاری از برندهای ایرپاد رضایت دارند.

انواع ایرباد از نظر اتصال

 

پیش از آن که به بررسی ایرپادها و کارایی آن ها بپردازیم، بهتر است نگاهی داشته باشیم به تاریخچه هدفون ها و ایرپادها.

  • سیمی
  • بی سیم
  • بی سیم واقعی

در ادامه به بررسی دقیق تر هر یک از انواع این ایرپادها می پردازیم.

اگر سوالی دارید یا می خواهید تجربه خود را در مورد ایرپادها به اشتراک بگذارید، در زیر نظر خود را با ما در میان بگذارید!

 

ایرپادهای بی سیم واقعی